استیبل کوین – مشکل T0000000.1

استیبل کوین جای خود را در فضای بلاک چین و DeFi باز کرده است.

استیبل کوین (SC) جایگزین مناسبی برای ارزهای دیجیتال است، زیرا به ارز فیات متصل است و به نظر می‌رسد که به کوین‌های دیجیتال قیمت ثابتی (1:1) می‌دهد. مسئله‌ای که برای کوین‌ها و توکن‌های un-pegged کریپتو مشکل‌ساز بوده است.

SC می‌تواند با استفاده از مقیاس کامل DeFi و بلاک چین، بهترین‌ها را هم از دنیای سرمایه گذاری سنتی و هم DeFi ارائه دهد. و در عین حال نوسانات ارزی را از بین ببرد. این مورد چیزی است که ما از دارایی‌های دیجیتال انتظار داریم، زیرا نوسانات انفجاری قیمت آن‌ها، باعث سلب اعتماد مردم شده است.

اما چرا؟

چون درک این‌که چرا چیزی به عنوان یک راه حل عمل می‌کند، آسان‌تر از درک این است که چرا یک چیز تبدیل به مشکل می‌شود.

نقش استیبل کوین در بازار بلاک چین

بازار کریپتو، بازار قدرتمندی است. این بازار شامل هزاران نوع دارایی مختلف دیجیتال، شرکت‌های کریپتو و محصولات مالی غیر متمرکز است. با این حال، هنوز پتانسیل زیادی وجود دارد که بلاک چین و DeFi آن‌ها را برآورده نمی‌کنند. چرا که در هنوز در سیستم امروزی ما که عمدتاً متمرکز است، منطقی به حساب نمی‌آیند. استیبل کوین‌ها این پتانسیل را دارند که این شکاف را پر کنند. زیرا به جای رقابت با سیستم‌های متمرکز، به این سیستم‌ها متصل می‌شوند. وقتی به آینده بلاک چین، پروتکل‌های Oracle و DeFi نگاه می‌کنیم، این کار بسیار منطقی‌تر است.

استیبل کوین تعامل عمومی با DeFi را هم عملی‌تر و واقعی‌تر می‌کند.

به عنوان مثال، اگر فردی برای سودآوری، ETH را در پروتکل Compound قرار دهد، این احتمال وجود دارد که کاهش قیمت ETH هر گونه بازدهی (yield) را به شکل منفی جبران کند و آن شخص را با ضرر مواجه کند. با این حال، اگر همان شخص از یک استیبل کوین، مانند USDC استفاده کند، ارزش دارایی پایه ثابت می‌ماند. بنابراین بازدهی تحت تأثیر نوسانات قیمت در بازار کریپتو قرار نمی‌گیرد.

زمانی که به دنبال بازدهی بالاتر از میانگینی نسبت به سرمایه‌گذاری‌های با بهره ثابت سنتی – مانند حساب‌های پس‌انداز، صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا اوراق قرضه – هستید، به نظر می‌رسد که ارزهای دیجیتال در بازار DeFi پاسخگو باشند، اما مناقصه‌ای که در این سرمایه‌گذاری‌ها انجام می‌شود، به حمایت نیاز دارد. مسلماً ساده‌ترین و مطمئن‌ترین راه برای انجام این کار، توکن کردن دلار آمریکا با یک استیبل کوین است. که سپس می‌توان از آن برای واریز به پروتکل‌های DeFi استفاده کرد.

مشکل t00000000.1

بنابراین استیبل کوین‌ها یک راه حل برای بسیاری از مشکلات شبکه بریج (host of bridge) هستند که در سیستم‌های متمرکز و DeFi مطرح می‌شوند. با این حال، DNA استیبل کوین به خوبی در سیستم فعلی ما جا نیفتاده است. شاید اصلاً جایی هم در آن نداشته باشد. استیبل کوین‌ها منجر به بروز مشکلات native می‌شوند که رفع یک شبه آن‌ها سخت است.

 یکی از این مشکلات، حول هسته اصلی راه حل می‌چرخد : t00000000.1

95% از استیبل کوین‌ها دارای پشتوانه‌ای از دارایی واقعی (مانند طلا، پول، سهام یا اوراق قرضه) هستند. (5% دیگر مبتنی بر عرضه الگوریتمی هستند).

بیایید به SC:Tether و تفکیک وثیقه آن با پشتوانه دارایی نگاهی بیندازیم. همان‌طور که می‌بینیم، بیشتر ذخایر تتر در بازارهای خارج از بلاک چین است. مانند پول نقد و دارایی‌های نقدی، که 85.64 درصد از ذخایر آن را تشکیل می‌دهد که Treasury Bills ، بیش از نیمی از این رقم را پر می‌کند. Treasury Bills یک ابزار t(1) هستند. به این معنی که تسویه آن‌ها یک روز طول می‌کشد. اگر تتر بخواهد موقعیت خود را در ساعت 9 صبح دوشنبه بفروشد، مبلغ آن صبح سه‌شنبه دریافت می‌شود. با این حال اگر تتر موقعیت خود را در ساعت 9 صبح روز جمعه بفروشد، به دلیل تعطیلات آخر هفته، پرداخت آن به صبح دوشنبه موکول می‌شود.

این یک نقص بسیار بزرگ در استیبل کوین‌هایی است که وثیقه آن‌ها خارج از بلاک چین قرار دارد.

شرایط تسویه استیبل کوین‌ها

اگر استیبل کوین دارای شرایط تسویه t(n) باشد، احتمالاً برابر با t000000000.1 خواهد بود. که سرعت نور سریع‌تر از t(3) است. (شنبه (t1)، یکشنبه (t2)، دوشنبه (t3)). این به این دلیل است که استیبل کوین فوراً مستقر می‌شود و معامله 7/24 انجام می‌دهد.

به عنوان مثال، اگر اقتصاد بلاک چین شکست بخورد و بازار استیبل کوین با پشتوانه فیات را رد کند، و به طور فرضی هر دارنده بخواهد در t0000000.1 بازخرید کند، در این صورت عدم تطابق زمانی بین وجوه بازخریدی و ریسک نقدینگی بزرگی پیش می‌آید، زیرا وثیقه خارج از زنجیره وثیقه‌ای است که مینیمُم t1 و احتمالاً t3 را در آخر هفته نگه می‌دارد. استیبل کوین روزهای تسویه را تعیین کرده است، اما اجرا بر روی استیبل کوین این روزها را بی‌ارزش می‌کند.

یکی از راه‌های دور زدن این وضعیت، نگه داشتن ذخایر در بلاک چین است. بنابراین با t0000000.1 به تطابق می‌رسد.

با این حال، برای پاسخگویی به نوسانات قیمتی که در زنجیره وجود دارد، باید ضمانت پشتوانه بزرگی در اختیار داشته باشید. به همین دلیل است که شرکت‌های استیبل کوین مانند تتر دوست ندارند این کار را انجام دهند. زیرا به نفع آن‌ها است که تا حد امکان سرمایه ارزی کمتری را جذب کنند. در حالی که سرمایه بلاک چین نیز به طور قابل توجهی دارای ریسک است.

پروتکل‌هایی برای استیبل کوین‌ها

گزینه‌های دیگری مانند استفاده از پروتکل Chainlinks Proof-of-reserve وجود دارد که قراردادهای هوشمندی را با داده‌های مورد نیاز برای محاسبه وثیقه‌گذاری واقعی هر دارایی روی بلاک چین، با پشتوانه ذخایر خارج از بلاک چین (off-chain) یا بین بلاک چین‌ها (cross-chain) ارائه می‌کند. این مسئله مشکل زمان‌بندی را مستقیماً حل نمی‌کند، اما فرآیند پشتوانه‌سازی را به طرزی باورنکردنی شفاف‌تر می‌کند. با این حال، از آن‌جایی که پروتکل PoR یک حسابرسی مستقل از وثیقه به صورت بلادرنگ است، به پروتکل اجازه می‌دهد تا در مورد بهترین روش محافظت از اموال کاربر تصمیم‌گیری کند.

به عنوان مثال، PoR می‌تواند با استفاده از breaker های مدار مستقل (autonomous circuit breakers) از وجوهی که در یک رویداد تحت وثیقه قرار گرفته‌اند، مشابه بازارهای مالی سنتی، محافظت کند.

یک مثال خوب این است که کار PoR برای تأمین انرژی (SC) TUSD (TrustUSD) کار می‌کند. Oracle های Chainlink ها داده‌های ذخیره Trusttoken را از شرکت حسابداری خود Aemanino که داده‌های off-chain را ممیزی می‌کند، جمع‌آوری می‌کنند.  اگر قرار باشد ذخایر از سرحد عرضه کوین سرریز شوند، یک trigger آزاد می‌شود و پروتکل PoR (حتی اگر تنظیم شده باشد) تصمیم می‌گیرد که چه اقدامی را فوراً انجام دهد. خواه کاهش توانایی خریدار باشد خواه توانایی فروش.

اگرچه Oracle ها می‌توانند شکاف بین بلاک چین و off-chain را پر کنند، اما این مسئله مشکل عدم تطابق زمان را حل نمی‌کند. تنها کاری که انجام می‌دهد این است که بازار را در مقیاسی واقعی‌تر عرضه کند. Circuit breaker ها باید به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شوند، نه یک ستون پروسه که می‌تواند در یک چرخه دوهفته‌ای اتفاق بیفتد.

نقش رگولاتور

اگرچه Chainlink ایده درستی دارد، آن‌ها پروتکل‌هایی را برای محیط فعلی استیبل کوین در نظر می‌گیرند، در حالی که باید آن‌ها را در یک سناریو sandbox در نظر بگیرند که در آن استیبل کوین‌ها در قبل تراکنش‌های دیجیتال قرار داشته باشند.

اینجاست که رگولاتورها می‌توانند کمک کنند.

بانک مرکزی اروپا (“ECB”) ، هیئت ثبات مالی (“FSB”) ، بانک تسویه معاملات بین‌المللی (“BIS”) و کمیسیون معاملاتی معاملات آتی کالا (“CFTC”) همگی دستورالعمل‌هایی درباره فعالیت‌های استیبل کوین صادر کرده‌اند. اما هنوز هیچ الزاماتی درباره ذخایر ارزی، علی‌الخصوص آن‌هایی که باید پشتوانه استیبل کوین‌ها باشند، مشخص نکرده‌اند.

هیچ قانونی درباره تشکیل ذخیره ارزی استیبل کوین، مینیمُم‌های on-chain و off-chain ، مسائل تسویه حساب، حداکثر میزان اجباری ریسک، حسابرسی ذخیره یا هر گونه اشاره‌ای به استفاده از هر نوع پروتکل Oracle برای حسابرسی وثیقه وجود نداد. رگولاتورها وجود استیبل کوین را تأیید می‌کنند، اما از ورود به بازی خودداری می‌کنند. آن‌ها در عوض سعی می‌کنند استیبل کوین را در دسته‌هایی که از قبل تنظیم شده‌اند، مانند دارایی‌های پرداخت دیجیتال و اوراق بهادار قرار دهند، که کار را پیچیده‌تر می‌کند. زیرا استیبل کوین دارای ویژگی‌های native است. ما قبلاً دیده‌ایم که این کار چگونه با Neufund انجام می‌شود.

آخرین موارد

یکی دیگر از نشانه‌های نگران کننده، استفاده از ترتیبات ‘Return-in-Kind’ است. این ترتیب‌ها به طور مؤثری به استیبل کوین اجازه می‌دهند تا دارایی مورد نظر خود (In-Kind) را در هنگام بازخرید به صاحب سکه برگرداند. بنابراین می‌توانید با یورو یک استیبل کوین بخرید، اما در نهایت استیبل کوین خود را با یک اوراق قرضه، سهام یا حتی یک دارایی on-chain بازخرید کنید. این ترتیب‌ها همچنین در مورد ارزش دارایی در نوع دریافتی در مقایسه با ارزش دارایی استیبل کوین شما مبهم هستند. هیچ روش جهانی برای قرینه کردن این دو وجود ندارد، و این چیزی است که دیر یا زود به عنوان یک مشکل مطرح می‌شود. ریگولاتورها می‌توانند به راحتی استفاده از این رویکرد را ممنوع کنند، زیرا باعث سلب اعتماد از پرداخت‌های دیجیتال می‌شود و از جهات کمی به نفع جامعه استیبل کوین است.

رگولاتوری مؤثر استیبل کوین‌ها بخشی از پل بین صندوق‌های on-chain و off-chain را تنظیم می‌کند. استیبل کوین‌ها مزایای زیادی را برای بازارهای مالی و مصرف‌کنندگان ارائه می‌دهند، با این حال مقررات باید چگونگی تکامل DeFi در طول زمان را در نظر بگیرد تا هیچ نوآوری و پروتکلی در این پل محدود نشود. برآورده کردن الزامات ذخیره استیبل کوین بسیار چالش برانگیز است، اما باید دستورالعمل‌هایی در سطح جهانی وجود داشته باشند که به وضوح مشخص کنند تراکنش‌های استیبل کوین مشروع هستند، ارزش تراکنش پشتیبانی می‌شود و بازخرید به آسانی انجام خواهد شد. حل مشکل t0000000.1 ، اجباری کردن تفکیک ریسک ذخایر، ممنوعیت بازگشت کالا (Return-In) و ارائه proof of reserve های معتبر جهانی از ذخایر توسط Oracle ها یا خارج از بلاک چین، باید اولویت اول رگولاتورها باشد.

منبع: hackernoon