«این پول من است. من آن را به دست آوردهام و مال خودم است».
آیا جمله بالا، بیانگر احساس شما نسبت به پولتان است؟ بیشتر پولها از طریق کار کردن به دست میآیند. یعنی با فروختن کار، زمان، سرمایه یا مهارتهای خود برای هر مقدار پولی که دو یا چند طرف معامله، بر سر آن توافق کنند. دستمزد ساعتی، حقوق ماهیانه، پورسانت، قرارداد و غیره، روشهای مختلف پرداخت دستمزد هستند. با این تفاسیر، آیا تعجبی دارد که مردم در مورد پولشان نگرشی مالکانه داشته باشند؟
شاید به همین دلیل است که دانستن این حقیقت که قرار است حرکتی انجام شود که مفهوم «پول شخصی» را تغییر دهد، بسیار نگرانکننده و حتی تکاندهنده به نظر میرسد. این حرکت حول محور CBDC یا ارز دیجیتال بانک مرکزی متمرکز است.
CBDC چیست؟
به طور خلاصه، ارز دیجیتال بانک مرکزی یا CBDC جایگزین پیشنهادی برای چیزی است که در طول تاریخ به عنوان پول شناخته شده است. به جای داشتن پول به صورت ارز واقعی (دلار، یورو، تومان و غیره) یک CBDC منحصراً دیجیتال خواهید داشت که فقط در بلاک چین وجود دارد و نمیتواند خارج از چارچوب دیجیتال / کامپیوتر مورد استفاده قرار بگیرد. Federal Reserve (که در واقع یک نهاد دولتی نیست، بلکه کنسرسیومی از بزرگترین بانکهای خصوصی در جهان است)، همراه با «نظارت» بر کنگره، مسئول مدیریت تمام موارد استفاده از ارز دیجیتال خواهد بود. بدون شک آنها به برخی از شرکتهای خصوصی اجازه میدهند تا روند ردیابی و حسابداری CBDC را تسهیل کنند (و به وسیله آن کسب درآمد کنند). هر ایدئولوژی یا جنبشی در مورد تمرکززدایی، با اجرای CBDC حذف خواهد شد.
پیشخدمتها و نیروهای خدماتی، دیگر انعام دریافت نمیکنند، دیگر برای خریدهای روزانه خود پول پرداخت نمیکنید، دیگر به فرزندان خود پول توجیبی نمیدهید و دیگر نیازی نیست که به نیازمندان در خیابان پول بدهید. ارز دیجیتال بانک مرکزی استفاده از پول نقد را به طور کلی حذف میکند و امکان حسابداری و ردیابی تمام تراکنشهای مالی را به صورت روزانه فراهم میکند. بلاک چین چنین مفهومی را تسهیل کرده است و به عنوان یک دیتابیس read-only یا دفتر کلی برای همه و در همه جا عمل میکند.
پس بقیه ارزهای دیجیتال چه میشوند؟
بیشتر حجم تبلیغاتی که در مورد Web3 انجام میشود، شامل پذیرش ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است که به عنوان نوعی از پول proxy به جای پول نقد یا اعتبار عمل میکند. ایده استفاده از ارز دیجیتال به جای کارتهای اعتباری و نقدی در فضاهای آنلاین جذاب است و قطعاً برای کسانی که مایل به استفاده از آن هستند پاسخگو خواهد بود. دیگران هم مجبورند که این تغییر را بپذیرند. چرا که ارز دیجیتال بانک مرکزی به احتمال زیاد تمام ارزهای دیجیتال دیگر را حذف میکند یا به حاشیه میبرد تا اعتبار دلار دیجیتال را تثبیت کند. در نتیجه هیچ انتخاب دیگری وجود نخواهد داشت.
آیا میخواهید پول شما بخشی از وب شود؟ آیا واقعاً فکر میکنید که یک سیستم پولی مبتنی بر بلاک چین، عاری از نگرانیهای امنیتی خواهد بود؟ هر چیزی که آنلاین است یا به صورت آنلاین مورد استفاده قرار میگیرد، به بخشی از وب تبدیل میشود. خواه برای اهداف سودمند و مبادله باشد خواه صرفًا اهداف اطلاعاتی داشته باشد. در مورد CBDC ، پول منحصراً به اطلاعات تبدیل میشود، زیرا تمام تراکنشها و حرکات ارزی با دیتابیس read-only معروف به بلاک چین در هم تنیده میشوند. برای استفاده از ارز شخصی خود، بر خلاف پول نقد به نوعی رابط آنلاین نیاز است.
داده = پول ، پول = داده
اما چرا این کار را انجام دهید؟ آیا میتوان این کار را انجام داد؟ حدود بیست سال پیش، فرآیند مشابهی برای دادههای شخصی اتفاق افتاد. شرکتهایی هستندکه صرفاً برای کسب درآمد، تمام جزئیات زندگی افراد را دادهکاوی میکنند. برندهایی مانند فیسبوک، گوگل، آمازون و بسیاری از بزرگترین شرکتهای جهان، دادههای شما را جمعآوری میکنند و میفروشند. از جمله اطلاعاتی درباره آنچه که میخرید، آنچه که به صورت آنلاین نگاه میکنید و تعداد بیشماری از اطلاعات دیگری که قبلاً خصوصی تلقی میشدند. با دادهکاوی تراکنشهای مالی با استفاده از CBDC ، کنترل کاملی بر پول و دادههایی که تولید میکند به وجود میآید. قبلاً آموختهایم که داده = پول. ارز دیجیتال بانک مرکزی این موضوع را معکوس میکند. به طوری که پول=داده خواهد بود.
خطرات ارز دیجیتال بانک مرکزی
شاید خطرناکترین جنبه این اتفاق، پتانسیل «قابل برنامهریزی بودن» ارز دیجیتال بانک مرکزی بر اساس عوامل متعدد باشد. این باعث میشود که پتانسیل «خاموش کردن» پول یک شخص وجود داشته باشد. این کار برای پول نقد امکانپذیر نیست، چرا که در آن فقط داشتن خود ارز است که قدرت مبادله را حفظ میکند. در این صورت گروههای معترض میتوانند اهداف آسانی برای «خاموش کردن» پولهایشان باشند و این تهدید، وحشتناک است. (خواه این کار درست باشد یا خیر). شرکتها میتوانند بر اساس دادههایی که جمعآوری کرده و به طور دائم در بلاکچین آنها ذخیره شده است، لابی کنند تا افراد خاصی از استفاده از ارز دیجیتال بانک مرکزی منع شوند. مثلاً اگر کسی در شبکههای اجتماعی درباره آنها پستهای انتقادی بگذارد یا اگر یک کارمند سابق بخواهد درباره آنها افشاگری کند.
آیا تدابیری در برابر سوء استفادههای احتمالی وجود خواهد داشت؟ کنگره باید قوانینی برای محافظت از افراد در برابر خاموش شدن پولشان تبیین کند. با این حال، قوانین مانند نمایندگانی که آنها را وضع میکنند، همیشه قابل تغییر هستند. چه کسی در این باره پاسخ خگو خواهد بود؟ رأی دهندگان؟ آیا اکثریت باید تعیین کنند که چه کسی اجازه دسترسی به پول خود را دارد؟ آیا پولی که قبلاً به دست آوردهاید باید از طریق یک فرمان اجرایی، مشمول تصویب کنگره یا حتی رئیس جمهور باشد؟
نتیجهگیری
اگر پول قابل برنامه نویسی شود، پتانسیل سوء استفاده هدفمند، منزوی کردن شخص یا اشخاص و تبعیض به طور نامحدودی افزایش مییابد. تمام جنبشهای اجتماعی و سیاسی میتوانند به سرعت تعطیل شوند و زندگی مردم تنها با فشردن یک دکمه ویران شود. پول دیگر کالایی در تملک افراد نیست، بلکه یک «امتیاز» است که میتوان به هر دلیل خارج از کنترلی، از انسانها سلب کرد. این یک ظلم محض است و هیچ جنبه سرگرمکنندهای در آن وجود ندارد.
منبع: hackernoon
Leave feedback about this